Stadt, Land, Geest: fietsen in Oldenburg en omgeving

Een fietsvakantie, drie mooie regio’s. Het noordwesten van Duitsland heeft wat te bieden. Wie gaat fietsen in Oldenburg en omgeving, kan zich verheugen op een goed fietslandschap, verrassende highlights en afwisselende natuur. Onder het motto Stadt.Land.Geest hebben de stad Oldenburg en de twee aangrenzende regio’s Oldenburger Münsterland en Wildeshauser Geest zich verenigd. En ik snap na een meerdaagse fietstocht wel waarom. Ik neem je mee.

Het noordwesten van Duitsland heeft heel wat te bieden voor fietsers. Daarom hebben drie regio’s zich verenigd als Stadt. Land. Geest. Tijdens een fietsvakantie kun je Oldenburg (Stadt), het Oldenburger Münsterland (Land) en de Wildeshauser Geest (Geest) namelijk perfect met elkaar combineren. Meer informatie over Stadt.Land.Geest vind je op de website.

Fietsen door het groene Oldenburg

“Oldenburg heeft een mooie binnenstad, met zelfs de oudste voetgangerzone van Duitsland. Er is veel groen. En er gebeurt altijd wel wat,” vertelt Jara Hasselder van Oldenburger Tourismus me als ik haar vraag waarom ze hier graag woont en werkt. Of deze dingen zo op hun website staan? “Oldenburgers zijn bescheiden,” lacht Jara. “Maar als je hier bent, ontdek je al deze dingen zelf wel.”

Van kasteelpark tot haven: fietsen door groen en hip Oldenburg

Bij het Schloss van Oldenburg ontmoet ik gids Maike. Zij gaat me vandaag de op de fiets de groene kant van Oldenburg laten zien. Lang hoef ik daar niet op te wachten want al na een paar honderd meter fietsen we langs een oude arm van de rivier de Hunte. “Op zomerse weekenddagen is het hier gezellig druk met fietsers én waterfietsers,” vertelt Maike. We vervolgen onze weg naar het Küstenkanal, dat een belangrijke verbinding vormt naar de Ems. Nog altijd speelt de binnenhaven van Oldenburg een belangrijke rol in de internationale scheepvaart. Dat zien we even later ook als een enorm vrachtschip zich met uiterste precisie in de sluis parkeert.

Andere groene plekken die we op onze route tegenkomen: het enorme park Everster Holz, de Dobbenwiese met Dobbenteich en de Schlossgarten. Het is verrassend hoeveel groen zich midden in de stad van Oldenburg bevindt. Tussendoor fietsen we door rustige woonwijken met mooie gebouwen. Een bouwstijl valt in het bijzonder op. “Het zijn de zogenaamde Hundehütten,” vertelt Maike, “Tussen 1880 en 1910 lieten welgestelde boeren een extra huis in de stad bouwen. Kenmerkend aan die huizen zijn de rechte lijnen, de ingang aan de zijde en de ‘gordel’ om het huis.” En wat ook opvalt: allemaal hebben een klein raampje onder de punt van het dak. “Vroeger was dat open,” legt Maike uit, “Dan kon er een uil nestelen, met het idee: wie een uil op zolder heeft, heeft geen muizen in de kelder.”

Tot slot fietsen we door de haven van Oldenburg. Eerst door het industriële gedeelte, daarna over de promenade dichtbij de stad. Dat is de afgelopen jaren omgetoverd tot een echte hotspot met restaurants en cafés. Een daarvan is het OLS Brauhaus. We ploffen neer op het terras met uitzicht op de haven en bestellen bier en burgers. Dat bestellen is zo makkelijk nog niet want de bierkaart is enorm: met zelfgebrouwen bier en andere regionale bierspecialiteiten. Maar verkeerd kiezen kan eigenlijk niet. Het is een mooie afsluiter van een fietstocht door Oldenburg.

Fietstocht door Oldenburg in het kort

Fietsen in het Oldenburger Münsterland

Een bezoek aan Oldenburg kun je goed combineren met een paar dagen fietsen door het rustige platteland van het Oldenburger Münsterland. Deze regio ligt ten zuidwesten van Oldenburg. Rustzoekers, kilometervreters, eerste-keer-bikepackers en genietfietsers opgelet: het Oldenburger Münsterland zou zomaar jouw regio kunnen zijn. Je fietst steeds door het groen, afwisselen door weilanden, bossen, hoogveengebieden en velden, en onderweg kom je leuke verrassingen tegen. Oké, ik verklap er alvast een paar: het openluchtmuseum in Cloppenburg, het blotevoetenpark met overnachting in een boomtent in Harkebrügge en en het enorme stuwmeer in de Thülsfelder Talsperre.

Fietsen door Naturpark Wildeshauser Geest

Mijn fietstocht eindigde nog niet in het Oldenburger Münsterland. Want ten zuiden van Oldenburg ligt nog een andere interessant gebied: de Wildeshauser Geest. Het is het grootste natuurpark van de deelstaat Nedersaksen. En de naam spreekt op een of andere manier tot de verbeelding. Door de inwoners wordt ‘ie ook wel afgekort tot Wilde Geest. Met spoken heeft dat trouwens weinig te maken, Geest komt van günst, wat onvruchtbaar betekent. Het is een verwijzing naar de zandige, onvurchtbare gebieden, die oorspronkelijk met heide bedekt waren.

Startpunt van m’n route is Wildeshausen, waar ik eerst naar de Pestruper Grabhügel rijd. Het hobbelige landschap heeft een interessant verhaal. De hobbels zijn namelijk grafheuvels, in totaal meer dan 530 stuks in een gebied van 53 hectare. Nu, aan het eind van de zomer, zijn ze bedekt met bloeiende heide. Zandpaden kronkelen er tussendoor en nodigen tot een korte wandeling uit. Deze grafheuvels uit de ijzer- en bronstijd zijn niet de enige geologische highlight in de Wildeshauser Geest. Op meerdere plekken zijn hunebedden gevonden, zoals de Reckumer Steine die ik later op mijn fietstocht tegenkom.

Permacultuur en proeven in het voedselbos ‘Essgarten’

In Winkelsett bezoek ik de Essgarten, een voedselbos met de grootste diversiteit aan soorten in Duitsland. Malou leidt me rond en vertelt onderweg over de planten, bomen, struiken en andere gewassen die we tegenkomen. “In het voedselbos wordt geplant naar het principe: Een keer planten, steeds weer oogsten,” vertelt Malou. Ook wordt er in drie lagen geplant: lage kruidengewassen op de bodem, dan de struiken en daarboven torenen de bomen uit. Volgens het idee van de permacultuur is alles hier constant in een kringloop.” Natuurlijk gaat er wel eens iets dood, dat laten we dan gewoon liggen want het zijn voedingsstoffen voor de planten er omheen,” legt Malou uit.

Behalve inheemse soorten staan er ook exotische planten in de Essgarten. “De Seychuanpeper groeit hier bijvoorbeeld super,” zegt Malou terwijl ze een klein, rood bolletje plukt en openmaakt. “Houd het velletje maar eens tegen je tong.” Het tintelt ligt en smaakt fris en pittig tegelijk. Ze loopt verder naar een brandnetelstruik en legt uit dat je de zaadjes kunt gebruiken zoals chia-zaad. Onkruid als superfood. Gewoon uit Duitsland. “We zien het als een van onze taken om te tonen wat er allemaal groeit op onze grond en in ons klimaat,” vertelt Malou. En dat is veel meer dan ik me ooit had kunnen voorstellen. Met de oogst wordt tijdens workshops gekookt. Daarvoor is vandaag helaas geen tijd, maar wel voor een frisse smoothie met bosvruchten, zelfgemaakt appelsap en Gundermann – een onbekend, maar lekker kruid.

Natuur en cultuur in de Wildeshauser Geest

Ik vervolg mij route richting Harpestedt en maak onderweg nog een korte stop bij het Scheunenviertel Koems. Na een brand werd het dorp opnieuw gestructureerd en door het gebrek aan ruimte bij de boerderijen, stond het magistraat toe schuren en schaapskooien buiten het dorp te bouwen. Het voordeel hiervan is dat bij een nieuwe brand niet opnieuw alles verloren zou gaan. Van de oorspronkelijke zeventien vakwerkgebouwen zijn er nu nog negen te bewonderen. Volle vaart fiets ik daarna door het bos in noordelijke richting. Tot nu toe heb ik steeds de knooppunten gevolgd, maar hier wijk ik er op aanraden van een medewerker van het Naturpark even vanaf, om naar de Ozeanbrücke te fietsen. Deze houten vlonderbrug is de enige manier om het moerassige Delmetal over te steken. Waar de naam vandaan komt, ontdek je als je helemaal door zou fietsen naar de wijk van Harpstedt aan de andere kant: Klein Amerika.

Fietstocht Wildeshauser Geest in het kort

Disclaimer: Ik maakte deze fietstocht op uitnodiging van de Oldenburg Tourismus Marketing GmbH, het Verbund Oldenburger Münsterland e.V. en het Zweckverband Naturpark Wildeshauser Geest. Het artikel is gebaseerd op mijn eigen ervaringen en het enthousiasme dat je leest, is 100% van mij.