Het is een gebied dat tegelijkertijd lieflijk en bergachtig aandoet. In de omgeving van Dörentrup, in het oostelijke Teutoburger Wald, kun je op een wandeling best wat hoogtemeters maken. Maar altijd op goed begaanbare paden en in een relaxed tempo. Bovendien is er onderweg zoveel te zien, dat je tussendoor steeds weer tijd hebt om op adem te komen: prachtige vergezichten, idyllische vakwerkboerderijen en glooiende landschappen.
De wandeling bij Dörentrup in het Teutoburger Wald in het kort
- Lengte: 11,5 kilometer (rondwandeling)
- Hoogtemeters: 250 meter
- Tijd: ongeveer 3,5 uur
- Moeilijkheidsgraad: gemiddeld
- Horeca: in Hillentrup
- Markering: geen
- Bekijk de route op Komoot
Start in het prachtige vakwerkdorpje Hillentrup
De wandeling begint in het plaatsje Hillentrup. Niet te snel weglopen want het is een prachtige plaats met veel vakwerk. Boerderijen, huizen, schuurtjes: de combinatie van verschillende vakwerkgebouwen maakt het geheel erg charmant. Leuk om te zien is ook het oude Backhaus, dat aan een beekje staat. Een goed begin van de wandeling. We kijken onze ogen uit en hebben een klein beetje moeite om tijd hier weg te komen – er is zoveel te zien! De route gaat langs de oostelijke rand van Hillentrup en vervolgens de heuvel op richting het bos.
De eerste mooie uitzichten en Schwelentrup
Je hoeft op deze wandeling door het Teutoburger Wald niet lang te wachten op het eerste mooie uitzicht. Na een kort stukje door het bos, wandel je vlak voor het dorp Schwelentrup weer het weiland in. Daar heb je – tussen de graanvelden – een mooi weids uitzicht over het glooiende landschap. Achter de velden duiken een paar vakwerkboerderijen op en als de zon even tussen de wolken doorpiept, lijken de tarwevelden wel glimmend goud. We zijn pas een paar kilometer gelopen, maar nu al verrast door de mooie natuur hier.
We wandelen een stukje door de velden, waarlangs rode klaprozen en blauwe korenbloemen een mooi contrast met de eindeloze tarwevelden vormen. En dan zien opeens een onwijs mooi doorkijkje: tussen de bomen bevindt zich een klein houten bruggetje, dat naar de Stallscheune in Schwelentrup leidt. De stal werd in 1684 in het nabijgelegen Barntrup gebouwed, in de jaren 70 afgebroken door het Openluchtmuseum Detmold en vervolgens weer opgebouwd naast het kuurpark van Schwelentrup. Nu is hier de Tourist-Information gevestigd en is het een geliefde ontmoetingsplek voor de dorpsbewoners. En gewoon een ontzettend mooi gebouw.
Pauzebankjes met weidse uitzichten
We vervolgen de route in noordelijke richting door het kuurpark van Schwelentrup, over de Huppigsberg (250m) en door de velden. We zeggen steeds tegen elkaar: en nu wandelen we echt een stuk door. Om vervolgens na een paar minuten weer stil te staan en van het uitzicht te genieten. Als we een paar kilometer na Schwelentrup een bankje zien staan met uitzicht op de glooiende heuvels, waar herten en runderen staan te grazen, kunnen we de verleiding niet meer weer staan. Dit is gewoon dé picknickplek. We pakken de wraps, aardbeien en koekjes uit, en blijven een tijdje zo zitten. Ik ben elke keer weer versteld wat voor mooie natuur er niet ver over de grens in Duitsland te vinden is. Het Teutoburger Wald ligt op 3 à 4 uur rijden van Nederland, afhankelijk van waar je vandaan komt en waar je heenrijdt, en zorgt bij mij altijd meteen voor een vakantiegevoel omdat het landschap er zo anders is dan in Nederland. Ik zeg dat tegen mijn Duitse vriendin uit het Osnabrücker Land en ze moet lachen: “Ik heb datzelfde gevoel en ik woon hier helemaal dichtbij.”
Naar het hoogste punt van de wandeling: de Steinberg
Het landschap blijft ook op de rest van de wandeling afwisselend: soms lopen we een stuk door weilanden, soms door een dicht bos, soms langs de bosrand met mooie uitzichten. Ongeveer halverwege de wandeling gaat er een smal paadje de heuvel op, haaks op onze route. Die leidt ons naar de Steinberg, met 396 meter het hoogste punt op deze wandeling in het Teutoburger Wald. Het klimmetje is de moeite waard: vanaf de Steinberg heb je een 360 graden uitzicht. In de verte kun je de toppen van het Teutoburger Wald zien en het begin van het Eggegebirge. We hebben mazzel want een wandelaar uit de omgeving kan ons precies alle highlights aanwijzen. “Zie je dat torentje daar in de verte, net achter dat goudgele veld?” vraagt de oudere heer. We doen ons best en weten niet zeker of wij zien wat hij ziet. “Dat is het Hermannsdenkmal,” vertelt de wandelaar. We willen het zo graag zien en was het nog nét iets helderder geweest, waren we waarschijnlijk ook zekerder geweest. Voor nu genieten we gewoon van het uitzicht.
Langs de bosrand weer richting Hillentrup
De laatste helft van de wandeling is bijna vlak en lopen we vlot. Een groot deel lopen we langs de bosrand, waardoor we steeds mooi zicht op de groene, glooiende heuvels hebben. Hier en daar staan plukjes wilde bloemen die lekker kleurrijk afsteken tegen het groen-geel van de tarwevelden. Tot slot komen we weer in Hillentrup. Je kijkt eerst een beetje van bovenaf op het dorp, waardoor je de kerk achter de vakwerkhuizen zien: erg mooi! Ik kan het niet laten toch nog een paar foto’s van Hillentrup te maken en dan stappen we weer in de auto – beide verrast van deze idyllische wandeling!
– Foto’s van mij gemaakt door Lydia van @reisezauber –